Examine This Report on عمل بینی و بیماری لوپوس

Examine This Report on عمل بینی و بیماری لوپوس

Blog Article

در این دسته از نوزادان قلب آن‌ها نمی‌تواند به درستی کار پمپاژ طبیعی خون را به صورت ریتمیک انجام دهد و آن‌ها باید از ضربان ساز استفاده کنند.

این داروها مانند هیدروکسی کلروکین بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند و می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لوپوس کمک کنند.

لوپوس بیماری است که یا به طور طبیعی بهبود می یابد و در زمان های مختلف بدتر می شود. یادگیری نحوه پیشگیری از طغیان علائم این بیماری، به شما اجازه می دهد تا کنتری بیشتری بر شرایط خود داشته باشید.

حتما بخوانید: بیماری پروانه ای چیست و چه علائمی دارد؟ آیا درمان می شود؟

نکته دیگری که در خصوص بیماری لوپوس باید بگوییم این است که هنوز هیچ درمان قطعی و کاملی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان علائم، نشانه‌ها و عوارض آن را کنترل کرد.

قلب: در صورتی که التهاب بر قلب اثر کند موجب میوکاردیتیس (ورم عضله قلب) و آندوکاردیت خواهد شد. همین طور بر اعضاء اطراف قلب تاثیر می گذارد و باعث پریکاردیتیس( التهاب کیسه پریکارد) می شود که امکان ظهور علائمی مثل: درد قفسه سینه یا سایر علائم فراهم می شود.

هورمون ها: برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح غیر طبیعی هورمون مانند افزایش سطح استروژن می تواند به لوپوس کمک کند.

بیماری لوپوس به بافت مغز نیز آسیب می‌‌رساند. به همین دلیل بیماران از درد در ناحیه سر، گیجی و تغییر خلق و خو رنج می‌برند.

هدف من گردآوری معتبر ترین مقالات پزشکی و ترجمه آنها برای شماست.این مقالات جنبه ی اطلاع رسانی دارند و جایگزین ویزیت حضوری نستند.

افراد مبتلا به لوپوس به شدت مستعد ابتلا به عفونت ها از جمله عفونت های پوستی و مجاری ادراری هستند . آن ها حتی ممکن است به بیماری سپسیس مبتلا گردند که در آن عفونت از طریق جریان خون در کل بدن پخش می شود.

بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس مشکلات حافظه‌ای را تجربه می‌کنند و ممکن است در بیان کردن افکار خود دچار مشکل باشند.

بررسی ادرار فرد ممکن است افزایش سطح پروتئین یا گلبول های قرمز خون را در ادرار نشان دهد که اگر لوپوس کلیه های فرد را تحت تأثیر قرار داده باشد ممکن است رخ دهد.

وجود پروتئین، سلول های قرمز خونی و بافت های بیماری لوپوس و قاعدگی سلولی همگی میزان فعالیت کلیه را نشان می دهند.

این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.